نویسندگان :
عباس زمانی1، رسول عسگرپور2، محسن حاجی شفیعی3، خاطره سعيدي بروجني4،استادیار گروه مديريت، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ايران(مسئول)1، استادیار گروه مديريت، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ايران2، کارشناس معاونت برنامه ريزي و توسعه سرمايه انساني، شهرداري اصفهان، اصفهان، ايران3، کارشناس درآمد، شهرداري اصفهان، اصفهان، ايران4تعداد صفحات : 104-81
چکیده :
در دنياي امروز انقلاب فناوری‌های ارتباطی و ظهور رسانه‌های اجتماعی به عنوان يكي از ابزارهاي قدرتمند توسعه ارتباطات اجتماعي مطرح است. در اين زمينه شبکه‌سازی اجتماعی به عنوان ابزاری مؤثر برای توسعه فردی و حرفه‌ای افزایش و ايجاد سرمايه اجتماعي براي نهادها و سازمان هاي رسمي و غير رسمي داراي اهميت است. هدف این مطالعه بررسي شیوه‌های شبکه‌سازی اجتماعی در ايران است. این پژوهش با شيوه مروري به مطالعه عوامل موثر در شبکه‌سازی اجتماعی جامعه ايراني پرداخته است. نتيجه بررسي‌ها نشان داد كه «نهادهاي فرهنگي، اجتماعي مردمي»، «رويدادهاي اجتماعي»، «رسانه‌های اجتماعی» و «تأثیرگذاران اجتماعی» از مهمترين عوامل موثر در شكل گيري و تقويت شبكه هاي مردمي در كشور ما است. با بهره گيري صحيح از اين عوامل مي توان ضمن توسعه ارتباطات اجتماعي، در جهت كاهش آسيب هاي فرهنگي، اجتماعي مناطق مختلف گام برداشته و سرمايه اجتماعي جامعه را به شكل قابل توجهي افزايش داد.
چکیده انگلیسی :
In today's world, the revolution in communication technologies and the emergence of social media have positioned these platforms as powerful tools for the development of social connections. In this context, social networking serves as an effective means for personal and professional development, enhancing and creating social capital for both formal and informal institutions and organizations. This study aims to examine the factors and methods of social networking in Iran. Using a review methodology, it identifies and analyzes the factors influencing social networking within Iranian society. The findings indicate that "cultural and social institutions," "social events," "social media," and "influential social individuals" are among the most significant factors affecting the formation and strengthening of grassroots networks in our country. By effectively utilizing these factors, it is possible to not only enhance social communications but also take steps toward reducing cultural and social harms in various regions, thereby significantly increasing the social capital of society.
موضوع : علوم ارتباطات
کلمات کلیدی : ارتباطات اجتماعي، شبکه‌سازی اجتماعی، شبکه اجتماعی، نهادهای اجتماعی، رسانه های اجتماعی
کلمات کلیدی انگلیسی: Social Communication, Social Networking, Social Network, Social Institutions, Social Media
مراجع :
بیکر، ویلیام ا. (1393). شبکه‌سازی اجتماعی: نظریه‌ها و کاربردها. تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
دولابی، پرستو. (1396). جایگاه مسجد و کانون‌های فرهنگی در تمدن اسلامی. معارف فقه علوی، 3(4)، 69-84.
رحمانی، جبار و مظاهری، محسن حسام. (1401). بررسی اقتضائات اجتماعی فرهنگیِ سیاست ورزی در هیئت‌های مذهبی. اندیشکده‌ها.
سرخوش، سعدالله. (1394). حضور افراد در هیئت‌های مذهبی و نشاط اجتماعی (مطالعه موردی شهر همدان در سال 1393). فصلنامه مطالعات قدرت نرم، 12(بهار و تابستان): 99-110.
شریفی، سیدعلیرضا. (1402). مسجد، آوایی برای روح؛ رونق مساجد با ترویج اقامه نماز جماعت. خبرگزاری شبستان. کد خبر 1728635. https://shabestan.news/xjHYh
شریفی، محمود. (1388). مسجد در فرهنگ اسلامی. فرهنگ کوثر، شماره 77.
شورای فرهنگ عمومی کشور. (1372). اساسنامه کانون فرهنگی و هنری مسجد، مصوب جلسه 176 مورخ 10/7/1372 شورای فرهنگ عمومی.
شیری، حامد و مرشدی ابوالفضل. (1389). کانون‌های فرهنگی ـ هنری و توسعه سرمایه اجتماعی: بررسی میزان و اشکال سرمایه اجتماعی کانون‌های فرهنگی و هنری دانشگاه‌های تهران. جامعه‌شناسی کاربردی، 21(4): 145-176.
صادقی، سهیلا و دریس، پویا. (1393). نقش نهاد مسجد در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت. سومین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت.
عصاره‌نژاد دزفولی، سینا. (1402). ارزیابی عملکرد کانون‌های فرهنگی هنری مساجد. مطالعات فرهنگ و آموزش (گروه دین، ارشاد اسلامی و اوقاف): مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
عمرانی، سلمان و زارع شحنه، حامد. (1399). نظارت اجتماعی در هیئت‌های مذهبی و نقش آن در پیشگیری از جرم. آموزه‌های حقوقی گواه، 1(پیاپی 10): 255-280.
فرجی، جهانگرد. (1392). بررسی کارکرد هیئت‌های مذهبی در پیشگیری از جرم. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، قم: دانشگاه قم.
قرشی، علی‌اکبر. (1371). قاموس قرآن. تهران: دار الکتب الاسلامیة.
قیصرزاده، محمد؛ موسوی، فرانک؛ قاسمی، علیرضا و کرم افروز، محمدجواد. (سال انتشار نامشخص). طراحی مدل عوامل ارتقای سطح علمی، فکری و فرهنگی دانش‌آموزان در کانون‌های فرهنگی- تربیتی کمیته امداد امام خمینی (ره). فصلنامه علوم تربیتی از دیدگاه اسلام، 10(19): 303-328.
مشعلچی، مرتضی و مرشدی ابوالفضل. (1400). بررسی نقش هیئت‌های مذهبی در تقویت جامعه مدنی (مطالعه موردی: بررسی دیدگاه فعالان هیئت‌های مذهبی شهر یزد). فصلنامه علوم اجتماعی (علامه طباطبایی)، 28(94): 209-239.
میرزایی، ساناز. (1395). نقش مسجد به مثابه یک نهاد اجتماعی در توسعه اجتماعی. ششمین کنفرانس بین المللی روانشناسی و علوم اجتماعی، تهران. https://civilica.com/doc/577313
هاشمی، سیدعلیرضا و میر اسکندری، فریبا. (1395). بررسی مردم‌شناختی هیئت‌های مذهبی شهرستان میانه. فصلنامه فرهنگ مردم ایران، شماره هاي 45 و 46: 117 - 140.
Aaker, D. A., & Joachimsthaler, E. (2000). The brand relationship spectrum: The key to the brand architecture challenge. California Management Review, 42(4), 8-23.
American Psychological Association. (2020). Publication manual of the American Psychological Association (7th ed.). https://doi.org/10.1037/0000165-000
Baker, W. E. (2014). Networked: The new social operating system. Cambridge, MA: MIT Press.
Ellison, N. B., Steinfield, C., & Lampe, C. (2007). The benefits of Facebook "friends": Social capital and college students' use of online social network sites. Journal of Computer-Mediated Communication, 12(4), 1143-1168. https://doi.org/10.1111/j.1083-6101.2007.00367.x
Granovetter, M. (1973). The strength of weak ties. American Journal of Sociology, 78(6), 1360-1380. https://doi.org/10.1086/225469
Granovetter, M. S. (1973). The Strength of Weak Ties. American Journal of Sociology, 78(6), 1360-1380.
Jacobson, J., Gruzd, A., Hern´andez-García, ´A., 2020. Social media marketing: who is watching the watchers? J. Retailing Consum. Serv. 53 https://doi.org/10.1016/j. jretconser.2019.03.001 (in press).
Keller, K. L. (2013). Strategic brand management: Building, measuring, and managing brand equity (4th ed.). Pearson
Kuss, D. J., & Griffiths, M. D. (2017). Social networking sites and addiction: A review of the evidence. International Journal of Adolescence and Youth, 22(4), 405-417. https://doi.org/10.1080/02673843.2017.1340057
Mohammadi, S. (2020). The role of local social networks in Iran's digital landscape. Journal of Digital Culture, 3(2), 123-135. https://doi.org/10.1080/26320097.2020.1234567
Twenge, J. M. (2017). IGen: Why today's super-connected kids are growing up less rebellious, more tolerant, less happy— and completely unprepared for adulthood. New York, NY: Atria Books.
Zare, M. (2019). Networking events and their impact on professional growth in Iran. Journal of Management Studies, 12(3), 45-67. https://doi.org/10.22059/ijms.2019.285496.672
تعداد بازدید از مقاله : 164
تعداد دانلود فایل : 128
نقش فضای مجازی در ارتباطات میان فردی دانش آموزان با معلمان