تاثیر فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی مجازی بر اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ها (مطالعه موردی: روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی استان‌های فارس و بوشهر)

The Effect of Virtual Social Network Filtering on Public Relations Information case study: Public Relations of the Executive Bodies of Fars and Bushehr provinces)

نویسندگان :

سعید رضایی¹، زهره عرب²، فرناز مرادپور³،
دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران(مسئول)¹، دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه سوره، تهران، ایران²، دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران³
تعداد صفحات : 105-127
چکیده :

شبکه‌های اجتماعی مجازی به عنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین وسایل ارتباط جمعی در دنیای امروز محسوب می‌شوند که امروزه به عنوان رسانه‌های فراگیر و در دسترس عموم فعالیت می‌کنند و بخش زیادی از فعالیت اطلاع‌رسانی رسانه‌ها و روابط‌ عمومی از این طریق انجام می‌شود. در شرایطی که بسیاری از این شبکه‌های مجازی از چند سال پیش در ایران فیلتر شده‌اند و در حال حاضر نیز دسترسی به آنها همچنان محدود بوده و فقط با فیلترشکن امکان‌پذیر است، روابط‌عمومی‌های نهادها و سازمان‌های مختلف به ناچار از شیوه‌های جدید برای اطلاع‌رسانی استفاده می‌کنند. این پژوهش دنبال پاسخ به این سوال است که فیلترینگ بر چه تاثیری بر فعالیت اطلاع‌رسانی روابط عمومی‌ها گذاشته و روابط عمومی‌ها چه راهبردی برای عبور از این چالش در اطلاع‌رسانی به مخاطبان و جامعه هدف خود داشته‌اند. هدف از انجام پژوهش دستیابی به راهکارهای کاربردی در جذب مخاطب توسط روابط عمومی‌ها است. پژوهشگران در این تحقیق که به روش پیمایشی و با ابزار پرسش‌نامه انجام شده است، عملکرد اطلاع‌رسانی روابط عمومی‌های دستگاه‌های اجرایی در استان‌های بوشهر و فارس را مورد بررسی قرار داده‌اند. از نتایج این پژوهش می‌توان به استفاده همزمان روابط عمومی‌ها از شبکه‌های اجتماعی ایرانی و شبکه‌های اجتماعی فیلتر شده برای اطلاع‌رسانی، خلاقیت بیشتر در تولید محتوا، تنوع‌بخشی و پویاتر شدن محتواهای تولید شده و کاهش مخاطبان روابط‌‌عمومی‌ها اشاره کرد. روابط عمومی‌ها از شیوه‌های جایگزین برای اطلاع‌رسانی خود استفاده می‌کنند و فیلترینگ آنها را متوقف نمی‌کند.

چکیده انگلیسی :

Virtual social networks are considered as one of the most important and influential means of mass communication in today's world, which today operate as comprehensive and accessible media, and a large part of the media's information and public relations activities are carried out in this way. In a situation where many of these virtual networks have been filtered in Iran for a few years now and access to them is still limited and only possible with a filter breaker, the public relations of various institutions and organizations inevitably use new methods to inform. This research seeks to answer the question of what effect filtering has had on public relations activities and what strategies public relations have had to overcome this challenge in informing their target audience and society. The purpose of the research is to achieve practical solutions in attracting the audience through public relations. In this research, which was conducted using a survey method and using a questionnaire, the researchers have investigated the public relations information performance of the executive bodies in Bushehr and Fars provinces. From the results of this research, it is possible to mention the simultaneous use of Iranian social networks and filtered social networks by public relations for information, more creativity in content production, diversification and more dynamic content produced, and reduction of public relations audiences. Public relations use alternative methods to inform themselves and filtering does not stop them.

موضوع : روابط عمومی
کلمات کلیدی : روابط عمومی، شبکه‌های اجتماعی، فیلترینگ، اطلاع‌رسانی
کلمات کلیدی انگلیسی: public relations, social networks, filtering, informing
مراجع :
آذری، غلامرضا، و امیدوار، تابان (1391). بررسی نقش شبکه‌های اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی. فرهنگ ارتباطات، صص 181-209. پاستر، مارک (۱۳۷۷). عصر دوم رسانه‌ها. مترجم: غلامحسین صالحیار. تهران: موسسه ایران. تاجیک، فاطمه و همکاران (۱۴۰۰). تحلیل نقش شبکه‌های اجتماعی در مدیریت بحران سیل، رسانه، سال 32، شماره ۳، صص ۵۵ - ۸۰. تانکارد، جیمز و ورنر جوزف سورین، (1381). نظریه‌های ارتباطات، ترجمه علیرضا دهقان، موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران. توصیفیان، مسعود و جعفری، امین (۱۳۹۶). نقش رسانه‌های اجتماعی در مدیریت بحران و اطلاع‌رسانی (مطالعه موردی: حادثه ساختمان پلاسکو در تهران. کنفرانس بین‌المللی زلزله، مدیریت بحران، احیا و بازسازی، قزوین، دانشگاه فنی و مهندسی بویین‌زهرا. جلالي، علي‌اكبر (1379)، نقش اينترنت در جهان آينده، فصلنامه‌ی علمي و پژوهشي پژوهش و سنجش، سال هفتم، شماره 21 و 22. دنیای کامپیوتر و ارتباطات، (۱۳۹۵). نقش شبکه‌های اجتماعی در تامین اخبار، سال شانزدهم، شماره ۱۵۱، صفحه ۸. رحمان‌زاده، سید علی (1388). کارکرد شبکه‌های اجتماعی مجازی در عصر جهانی شدن. مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، 49-78. رنجبر، محبوبه و نيرومند، پوراندخت (1394). ارائه يك چارچوب پيشنهادي از ملاحظات شايسته محوري كارگزاران روابط عمومي در ايران. مهارت‌آموزي، صص 134-111. زلفعلی‌فام، جعفر، فراست‌خواه، مقصود و ملکی، امیر (۱۳۹۷). پدیدارشناسی اخلاق اجتماعی کاربران شبکه‌های اجتماعی مجازی. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی. سال ۲۵. شماره ۲: ۱۵۵ - ۱۸۵. ساعدی، طاهره (1392). کاربردهای شبکه‌های اجتماعی مجازی در توسعه‌ی فعالیت روابط عمومی سازمان صدا و سیما (از دید استادان ارتباطات دانشگاه‌های تهران)، رسانه، 24. ساعدی، طاهره (۱۳۹2). کاربردهای شبکه‌های اجتماعی مجازی در توسعه‌ی فعالیت روابط عمومی سازمان صدا و سیما (از دید استادان ارتباطات دانشگاه‌های تهران)، فصلنامه علمی رسانه, 119- 147. سعد، علی (1394). درآمدی بر سیاست‌های فیلترینگ سایت‌های اینترنتی. مطالعات رسانه‌های نوین، 141- 165. سیدمحسنی، سیدشهاب، دادگران، سیدمحمد، و افخمی، حسینعلی (1401). چالش‌های ارتباطی روابط عمومی‌ها و رسانه‌های جمعی (مطالعه موردی: وزارتخانه‌ها و روزنامه‌های سراسری). رسانه، 33 (128 پیاپی)، 297-317. صلواتیان، سیاوش و مهربان، فاطمه (۱۳۹۵). کارکردهای رسانه‌های اجتماعی در مدیریت بحران زلزله احتمالی شهر تهران. فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران. دوره ۶. شماره ۱ : ۹ - ۲۲. عزیزیان، محمّد، مزیدی شرف‌آبادی، علی محمد، و اسلامی، حسین (1401). ارائه الگوی به کارگیری رسانه‌های اجتماعی در ارتقای روابط عمومی سازمان‌های خدماتی (مورد مطالعه: روابط عمومی مترو تهران). بررسی‌های مدیریت رسانه، 1(3 )، 301-327. فيدر، جان (1380). جامعه اطلاعاتي، ترجمه‌ی علي رادباوه و عباس گيلوردي، چاپ اول، نشر كتابدار. کاستلز، مانوئل (۱۳۸۹). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ: ظهور جامعه شبکه‌ای. جلد اول. مترجم: احد علیقلیان و افشین خاکباز، نشر طرح نو. گودرزي، محمود و اسمعيلي، نرگس (۱۳۹۰). رتبه‌بندي ابزارهاي روابط عمومي بر مبناي مدل ای‌ای‌دی‌ای در بخش توليدي صنعت با روش ای‌آچ‌پی. پژوهش‌هاي مديريت ورزشي و علوم حركتي، ۱(۱). محسنیان‌راد، مهدی و قدیمی، اسماعیل (1388). آسیب‌شناسی روابط عمومی در ایران. فصلنامه علوم اجتماعی، 75 - 123. محمّدي، افشين، مظفري، افسانه و خرازي، زهرا (1398). مديريت جريان‌سازي خبري در روابط عمومي سازمان‌هاي دولتي. مطالعات رسانه‌اي، صص 37-23. مرادی، شهاب، رجب‌پور، مجتبی، کیان‌ارثی، فرحناز، حاجلو، نادر و رادبخش، ناهید (1393). انگیزه‌های استفاده از شبکه‌های مجازی اجتماعی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 4 (1 (پیاپی 10)، 95-118. وبستر، فرانك (1383). نظريه‌هاي جامعه اطلاعاتي، ترجمه: اسماعيل قديمي، تهران، چاپ دوم، انتشارات قصيده‌سرا. Bruns, A. 2014. The media and communication in Australia. Sydney, Australia: !llen & Unwin.Sisson, D. C. (2017). Control mutuality, social media, and organization-public relationships: Astudy of local animal welfare organizations’ donors. Public Relations Review, 43(1), 179– 189. Valentini, C. (2015). Is using social media “good” for the public relations profession? A critical reflection. Public relations review, 41(2), 170-177. Walden, J., Jung, E. H. & Westerman, C. Y. (2017). Employee communication, job engagement, and organizational commitment: A study of members of the Millennial Generation. Journal of Public Relations Research, 29(2-3), 73–89.

---

تعداد بازدید از مقاله : 372
تعداد دانلود فایل : 168