تبیین نظریه های اخلاقی در روابط عمومی

Explanation of Ethical Theories in Public Relations

نویسندگان :

مهران ابوطالبی¹، سارا معظمی²، فرزانه فرزام منش³،
کارشناس ارشد برنامه ریزی رفاه اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی(مسئول)¹، کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد²، کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد³
تعداد صفحات : 48-33
چکیده :

اخلاق گرایی در روابط عمومی به یک اصل اساسی تبدیل شده است. تعدادی از کارگزاران روابط عمومی با مطرح کردن موضوع مسئولیت های اجتماعی سعی دارند تا نقش اخلاقی روابط عمومی را از این منظر دنبال نمایند. در واقع باید گفت اخلاق گرایی بسیار بسیط تر از مسئولیت های اجتماعی است. اخلاق باید در ارتباطات و تعاملات با مشتریان و ذی نفعان و در بین کارکنان روابط عمومی همزمان پیگیری شود.اخلاق گرایی ریشه در حیات اجتماعی انسان دارد. شالوده و اساس همه ادیان آسمانی بازخوردی از اخلاق است که شرافت و کرامت انسان را ارزش می نهد. دوران نوسازی و مدرنیته با الهام از تفکر زایای صنعتی و پس زمینه مادی گرایانه تلاش دارد تا اخلاق را به استحاله بکشاند دراین شرایط روابط عمومی باید مسیر خود را از بین سه مکتب فایده گرایانه، پوزیتویستی و فضیلت خواه جستجو نماید. این نوشتار قصد داشته با تکیه بر رویکردهای اخلاق گرایانه اندیشمندان و فیلسوفان فضیلت خواه همچون ارسطو،کانت،هگل،دکارت،روسو،راولز و هابرماس به بررسی روش های کاربست عملی اخلاق در روابط عمومی پرداخته و راهکارهایی برای تسری کدهای اخلاقی در روابط عمومی ارائه دهد.

موضوع : روابط عمومی
کلمات کلیدی : حیات اجتماعی، اخلاق گرایان، فضیلت، روابط عمومی، فایده گرایی
کلمات کلیدی انگلیسی: Social life, moralists, virtue, public relations, utilitarianism
مراجع :
تلیس، رابرت بی. (1395) فلسفة راولز. ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو Buchholz, R. A. (1989). Business Environment and Public Policy. 3rd ed, Englewood Cliffs, NJ, Prentice-Hall. Grunig, L. A., J. E. Grunig, and D. M. Dozier (2012). Excellent public relations and effective organizations: A study of communication management in three countries, Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates van Es, R. and Meijlink, T. L. (2000). The dialogical turn of public relations ethics, Journal of Business Ethics, 27, 69-7. Fitzpatrick, K. R. and C. Gauthier (2019). Toward a professional responsibility theory of public relations ethics, Journal of Mass Media Ethics, 16(2&3), 193-212. Marsh, Jr. C. W. (2001), Public relations ethics: Contrasting models from the rhetorics of Plato, Aristotle, and Isocrates, Journal of Mass Media Ethics, 16(2&3), 78-98. Blackburn, Simon (2008). "Morality". Oxford Dictionary of Philosophy (Second edition revised ed. Benn, Piers (1998). Ethics. UCL Press. ISBN 1-85728-453-4 Guyer, Paul (2011). "Chapter 8: Kantian Perfectionism". In Jost, Lawrence; Wuerth, Julian. Perfecting Virtue: New Essays on Kantian Ethics and Virtue Ethics. Cambridge University Press. ISBN 9781139494359 Wood, Allen (1999). Kant's Ethical Thought. Cambridge University Press. ISBN 9780521648363 O’Neill, Onora. (2002). The Cambridge Companion to Rawls, Ed. Samuel Freedman, Cambridge University Press Rawls, John. (1971). A Theory of Justice, Cambridge. Rawls, John. (1999). Collected Papers, S. Freeman ed., Cambridge MA: Harvard University Press Riedel, Manfred (1984). Between Tradition and Revolution: The Hegelian Transformation of Political Philosophy. Cambridge University Press. ISBN 9780521174886. Singer, Peter (1983). Hegel: A Very Short Introduction. Oxford University Press. ISBN 9780191604416. Turner, J.H(2002) Positivism: Sociological: University of California, Riverside, California, USA Elsevier Ltd.

---

تعداد بازدید از مقاله : 331
تعداد دانلود فایل : 170